Prof. dr hab. inż. Włodzimierz DERSKI (1929-2007)

W 1954 r. ukończył studia na Politechnice łódzkiej. Pracę doktorską obronił w 1958 r., a habilitował się w 1961 r. W tym też roku został powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1969 r., a zwyczajnego w 1971 r.

Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął na Politechnice łódzkiej, gdzie w latach 1951-1952 był zastępcą asystenta w Zakładzie Geometrii Wykreślnej Wydziału Mechanicznego. Następnie w latach 1952-1953 był zastępcą asystenta w Zakładzie Mechaniki Wydziału Chemicznego, w latach 1953-1954 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Części Maszyn, Wydziału Mechanicznego. W latach 1955-1960 pracował w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN w Zakładzie Mechaniki Ośrodków Ciągłych w Warszawie, najpierw jako starszy asystent (1955-1958), a potem adiunkt (1958-1960). W kolejnych latach 1960-1964 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Mechaniki Wydziału Budownictwa Lądowego na Politechnice Łódzkiej – w latach 1960-1962 na stanowisku adiunkta, a następnie (1962-1964) docenta. Kolejnym etapem działalności zawodowej była praca w latach 1964-1965 na stanowisku docenta w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN w Zakładzie Mechaniki Ośrodków ciągłych w Warszawie. Następnie został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Poznańskiej, gdzie zajmował stanowiska kierownika Zakładu Mechaniki Ośrodków (1965-1967), kierownika Katedry Mechaniki (1967-1970), a także dyrektora Instytutu Mechaniki Technicznej (1970-1972). W 1972 r. przeszedł do pracy w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki w Warszawie. W latach 1965-1966 był pełnomocnikiem rektora ds. młodzieży oraz prodziekanem, a następnie dziekanem (1966-1968) Wydziału Mechanizacji Rolnictwa. Był przewodniczącym Senackiej Komisji ds. Współpracy z Zagranicą (1970-1972), I sekretarzem Komitetu Uczelnianego PZPR (1968-1970). Był też członkiem Komitetu Naukowego Mechaniki i Fizyki Ciała Stałego PAN, Komitetu Inżynierii Lądowej PAN, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Rady Naukowej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN oraz Komitetu Redakcyjnego czasopisma Geotechnika.

Na dorobek naukowy prof. W. Derskiego składają się publikacje głównie w wydawnictwach Polskiej Akademii Nauk, Archiwum Mechaniki Stosowanej, Archiwum Inżynierii Lądowej, Archiwum Budowy Maszyn, Archiwum Hydrotechniki, także wydawnictwach uczelnianych Politechniki Łódzkiej i Politechniki Poznańskiej, ponadto za granicą w Jugosławii, ZSRR, Rumunii, Anglii, USA i Francji. Jest też współautorem monografii: Analiza modeli reologicznych Warszawa 1968 PWN. Jego przykładowe publikacje to: Stan naprężenia i przemieszczeni w grubych płytach wywołany działaniem nieustalonego pola temperatury, Rozpr. Inż. 218, 1962, s. 116-177; Zagadnienia teorii konsolidacji, Arch. Hydrot., t. 13, z. 1, 1996; Some contributions to the theory of flow of fluids through porous deformable media, Acta Mechanika, 1967, t. 4; Constitutive relations in the consolidating theory, Arch. Mech. Stosow., 1991, t. 23, z. 6.

Do 1972 r. wypromował 10 doktorantów, opracował 28 recenzji opublikowanych w Polskiej Bibliografii Analitycznej, 55 recenzji opublikowanych w Zentrallblatt fur Mathematik oraz 14 recenzji opublikowanych w Applied Mechanics Reviews